Mišići od Kaljevića i od Lučića

Obimna knjiga (518 strana) vojnog istoričara Petra Opačića, objavljena pred kraj prošle godine u Beogradu, govori u svom prvom poglavlju o poreklu znamenitog vojskovođe i o njegovom detinjstvu i školovanju. Naslov poglavlja je „Od Struganika do Beograda”.

Preci po ocu Živojina R. Mišića prezivali su se Kaljevići. Odlazeći davno iz svoje postojbine oni su to prezime preneli i u Struganik gde se ono održalo do našeg vremena. U međuvremenu je jedan ogranak struganičkih Kaljevića poneo novo prezime - Mišić ili Mišević, oba su do skora bila u gotovo ravnopravnoj upotrebi - koje će nadaleko poznatim učiniti vojvoda Živojin, najznatniji pripadnik toga roda. Od njega je ostalo i nešto podataka o sopstvenom poreklu, sadržanih u uspomenama što ih je vojvoda pisao pred kraj života. Na te činjenice oslanjali su se svi Mišićevi biografi, malo kad i malo šta u njima upotpunjujući. U tom pogledu nije pružio znatnijega doprinosa ni Petar Opačić, pisac za sada najopsežnije biografije ovoga ratnika.

Živojin R. Mišić u svojim uspomenama, prvi put u celini objavljenim 1969. godine, kaže da su se na prostor između brda Baćenca i reke Ribnice Struganičani doselili „iz okoline Durmitora još pre 150-200 godina” što bi, ukoliko je takva tvrdnja osnovana, značilo da se ta seoba dogodila oko sredine 18. veka. Kaljevići su, pak, prema tom kazivanju, došli „iz sela Tepaca sa južnih obronaka Durmitora” gde je i u Živojinovo vreme imalo Kaljevića.

Ljubomir Pavlović je u studiji „Kolubara i Podgorina” (Beograd 1907) saglasan sa takvim Živojinovim kazivanjem ali, uz to, precizira da su među Struganičanima Kaljevići, po redosledu doseljavanja, jedino nešto mlađi od Stanišića koji su došli „pre kraj DžVII stoleća iz Nikšićke Župe”. Kaljevići su se, prema Pavloviću, doselili u Struganik „pred početak austrijske okupacije od nekuda iz St. Vlaha, od one iste porodice od koje su i užički Kaljevići”. U Stari Vlah su prešli ranije „iz Tepaca u Drobnjacima”. Pavlović kaže i to da su u Struganik Kaljevići došli u tri porodice. A pored Mišića (Mišovića) od Kaljevića su se u Struganiku vremenom odvojili i Markovići, Paunovići i Matijevići. Svi slave Tomindan (19. oktobar).

Spomenik pored kuće Živojina Mišića u Struganiku (snimio Milan Marković) (Foto: Ljuba Rankovic)

Najstariji poznati pripadnik Kaljevića roda je Luka Kaljević koji je, prema onome što se do sada znalo, imao sinove Živana i Živka. Stariji Živan je umro mlad od kolere. Živko je imao sina Mišu, rodonačelnika Mišića, o kome već ima znatnijih podataka.

Mišo Kaljević (“rodio se u Struganiku” - tvrdi Živojin u uspomenama) bio je oženjen Anicom i sa njom imao sinove Radovana i Radosava. Radovan je u braku sa Anđelijom dobio trinaestoro dece (Živojin im je najmlađ). Umro je 19. oktobra (po starom kalendaru) 1866. godine u Struganiku. Živojinov stric Radosav bio je oženjen ćerkom Đorđa Uroševića iz Brežđa (ne znamo joj ime); imali su sinove Spasoja, Uroša i Grujicu i kćeri Stanu i Aleksiju. On je umro 17. decembra 1866. Deo tih činjenica prvi je saopštio Velibor Berko Savić u spomenici „Vojvoda Živojin Mišić” (objavljena u Valjevu 1989) oslanjajući se i na porodično pamćenje pripadnika Mišićeva roda.