Živopisac nove ubske crkve

Prema tumačenju svetog Maksima Ispovednika, izvanrednog predstavnika svetootačke tradicije 6. veka, crkva „jeste oblik i slika sveta u celokupnom njegovom sastavu”. Osim za bogoslovske potrebe, svaki popis sakralne arhitekture tako bi mogao poslužiti i kao istorijska slikovnica u koju su učitani politički odnosi, kulturne sklonosti i socijalni uticaji tadašnjih ktitora i graditelja - vekovni proces kanonskog razvrstavanja prolaznog od neprolaznog. O novoj parohijskoj crkvi Vaznesenja Gospodnjeg u Ubu u čiju je izgradu, po projektu arhitekte Peđe Ristića, biznismen Stanko Subotić uložio oko milion i po evra, sud će dati vreme i poneki stručnjak - zadovoljstvo u ime srpske pravoslavne crkve već je izrazio vladika šabačko-valjevski Lavrentije na prezentaciji programa rasporeda živopisa, koja je u parohijskom domu održana prošle nedelje. U planiranju izrade buduće „slike sveta” nije bilo dileme - zahvaljujući vezama dijaspore u Londonu i Moskvi, za ovaj posao angažovan je jedan od najboljih ruskih zoografa, Nikolaj Aleksandrovič Muhin (1955), član Saveta za kulturu i umetnost predsednika Ruske Federacije, redovni član Ruske Akademije umetnosti i nosilac počasne titule zaslužnog umetnika Rusije.

Glas o Muhinu proneo se svetom 1996. kada je njegov projekat pobedio na konkursu za obnovu fresaka moskovskog hrama Hrista Spasa, za šta mu je dodeljen i orden ruske pravoslavne crkve Sveti Sergije Radonješki III reda. Muhinove freske danas se nalaze u ruskim crkvama u Japanu, na Malti, u Gruziji, Americi, Azerbejdžanu - a odnedavno i u Srbiji, u maloj krstionici pored parhojske crkve u Ubu, koju je oslikao kao prezentaciju svog budućeg rada na živopisu crkve Vaznesenja Gospodnjeg.

- Iskustvo oslikavanja crkve Hrista Spasa bilo je od neprocenjive vrednosti. Da bih dobio posao pobedio sam na konkursu među 36 autorskih grupa, što je samo po sebi ogromna motivacija. Biti delić koji obnavlja oblik tog ogromnog prostora, a moje zaduženje je bilo glavna oltarska kompozicija Roždestva, stvarno je neverovatno iskustvo. Možete da zamislite kakva je to odgovornost i stanje duše za vreme rada i kako je teško u takvim uslovima zadržati sabranost i na vreme okončati posao - kaže Nikolaj Muhin u razgovoru za Danas.

Pažnju pravoslavne zajednice u Rusiji Muhin je privukao početkom 90-ih kada je, uz podršku lokalne eparhije i institucija kulture, osnovao školu „Jaroslavska ikona”, po uzoru na ikonopisačku radionicu koja je u 17. veku i proslavila ovaj gradić. Osim što je u Jaroslavlju završio Višu likovnu školu, Muhin je ovde dobio i svoj prvi veliki angažman na obnovi freskopisa crkava Tolgskog manastira, za šta je odlikovan.

Nikolaj A. Muhin i njegovi saradnici narednih dvadesetak meseci provešće na skelama u unutrašnjosti parohijske crkve u Ubu. Predstoji im rad na više od dve hiljade likova u oko stotinu kompozicija živopisa po predlošku srpskog sakralnog slikarstva 14. veka. Umetnici iz Muhinovog tima radiće i na podnom mozaiku, vratima, ikonostasu, polijelejima i ostalim detaljima crkvenog enterijera. Program rasporeda živopisa, prezentovan prošle nedelje, izradila je istoričar umetnosti dr Irina Leonidovna Buseva-Davidova, viši naučni saradnik Naučno-istraživačkog Instituta teorije i istorije likovne umetnosti Ruske akademije umetnosti.