O gornjim Zlokućanima, opet

U rubrici „Biti Valjevac”, u tekstu „Menjaju se gornji Zlokućani”, objavljenom u aprilskom broju Revije „Kolubara”, u obilju podataka popisanih po sećanjima došlo je do nenamernih grešaka i nepreciznosti, koje ćemo ovoga puta ispraviti.

Mihailo Krunić (1920) je živ, sa porodicom je i danas je u Engleskoj. Nikada od ratnih godina 1941-45, kada je emigrirao, nije dolazio u Valjevo, ali ni do Trsta u Italiji, kao što su to činili pojedini Valjevci, koji su se, sticajem životnih okolnosti, našli u sličnoj situaciji.

U porodici Savkovića, „starosedelaca” ovoga dela Valjeva, Vasina supruga je Gordana, najmlađe od troje dece Cice i Vladana Savkovića je Petar, dok je Sojkin suprug Toša Kopanja major JNA u penziji.

U Pavićevića avliji stanovao je i Cvetko Ilić, policajac, tast Siniše Brankovića, gimnazijskog profesora istorije i dugogodišnjeg direktora Narodnog muzeja. Od sestara Kovačević, u istom dvorištu, Zora je umrla, a Ivanka - Ika živi u Beogradu.

U nekadašnjoj kući Pecelja i Jočića, nekada su živeli železničar Gojko, supruga mu Zora i njihov sin Radivoje Raša (oženjen je Brankom Stefanović, imaju dve kćerke). U toj kući stanovao je i sudski službenik Joviša Čubrović, dugogodišnji glumac „Abraševića”, sa suprugom, takođe pokojnom Mirom, sinom Milovanom Mićom i kćerkom Nadicom - Dankom. Čubrovići su kasnije napravili porodičnu kuću pri dnu Ulice dr Pantića, sa leve strane, u Zlokućanima.

U Ratkovića kući kratko su živeli i Kuzeljevići, kumovi Ratkovića, inače tazbina Predraga Peđe Vukosavljevića, direktora „Grand hotela”.

U kući Mila Ristića, živela je pokojna Vuka Polić sa kćerkama Ružicom (Miletić, sada u Naselju Milivoja Bjelice), Ljubicom (Jovičić, živi u Zbratimljenim gradovima), Dragicom (Jeličić, umrla u Nemačkoj, sahranjena u Valjevu) i Radmilom (Milosavljević, živi u Kragujevcu). Sve imaju decu i unučiće.

Poslužitelj u Muzičkoj školi, nekadašnjem Babičkom internatu u dvorištu dr Julke Pantić-Mešterović, bio je „Laka” Stanojević iz Popučaka. Njegov sin Bora je, na nagovor pokojnog dr Vlajka Đurovića, završio Medicinsku školu, potom i studije medicine u Beogradu, a danas je ugledni urolog u Valjevskoj bolnici. Stanojevići su na Ćatinom putu poklonili plac na kojem je pokojni dr Aca Đurović napravio kuću, pa je posle nekoliko godina menjao sa Žarkom Stanojevićem za stan u Pop Lukinoj ulici.

Vićentijevići, sudski službenik (pokojni) Živorad i Saveta, roditelji potpisnika ovih redova, kupovinom kuće u Pantićevoj 97 (sada 111) u njoj su zatekli pokojne Kovačeviće - Jovana (poreklom Crnogorca), nekada žandarma a potom zaposlenog u „Slogi”, i suprugu mu Mariju, Slovenku iz okoline Brežica. Oboje su sahranjeni na Novom groblju u Valjevu. Njihove kćerke Olga (Marković) i Zora (Vasiljević) žive u Beogradu. Olga i dugogodišnji moreplovac Marko Marković (iz Družetića) od kćerke Željke - Mace imaju troje unučadi, Zora se razvela od Duška Vasiljevića, a njena jedinica Svetlana, maturantkinja gimnazije, poginula je sa Ljubišom Peceljom u saobraćajnoj nesreći kod Novske, 1. septembra 1978. godine.

U kući je bilo još „kupljenih” stanara, koji su se menjali, od policajca Dušana Savatića do pokojnih radnika „Povrtara”, Lule i Miće „Šimitlije” Stanković.

U braku sa Brankom (Kostadinović), apotekaricom, Branko ima sina Mladena, studenta elektrotehnike, i kći Katarinu, učenicu sedmog razreda OŠ „Nada Purić”. Brankova sestra Nada, apotekarica, udata je za Svetozara Nikolića Đuzu, elektrotehničara „Krušika” u penziji - imaju sina Kostu, gimnazijalca.